Koni is a wonderful place - Reisverslag uit Manipala, India van Karin Engbers - WaarBenJij.nu Koni is a wonderful place - Reisverslag uit Manipala, India van Karin Engbers - WaarBenJij.nu

Koni is a wonderful place

Blijf op de hoogte en volg Karin

24 September 2014 | India, Manipala

Na drie weken Koni wordt me steeds duidelijker dat het huis een toevluchtsoord is, niet alleen voor de kinderen maar ook voor medewerkers en mensen uit de buurt. Een van de helpervrouwen, Sarada, is een weduwe. Haar man heeft zelfmoord gepleegd en zij bleef achter met 2 jonge kinderen. Als weduwe heb je het slecht in Inida. Je mag niet meer blijven wonen in het huis van je man, je krijgt geen weduwenpensioen, en soms neemt de familie het jou kwalijk dat je man overleden is. Dan wordt het een hard leven: armoede, slechte huisvesting, hopen dat je ergens een baantje vindt. Maar Sarada heeft werk gevonden in Koni, ze woont hier samen met haar jongste zoontje Sarath en ze heeft het hier zo goed als in haar omstandigheden mogelijk is. Sarath gaat naar een piepklein schooltje in de buurt en buiten schooltijd speelt hij met de andere kinderen hier. Hij heeft een eigen fiets en heel veel speelgoed. Iets wat de meeste kinderen in Inida niet hebben. Ook Cheetana, die de financiele administratie doet, is een jonge weduwe met een kind. Zij woont thuis, met haar dochter en haar moeder. Ze heeft het arm, maar er is genoeg te eten en ze heeft een veilige werkplek. Sinds een paar dagen komt er ’s ochtends vroeg een meisje uit de buurt, ze zal een jaar of 12 zijn. Ze komt eten halen; haar vader mishandelt zijn gezin en spendeert zijn geld aan drank. Moeder wil scheiden, maar vader geeft geen toestemming. Er is zelfs te weinig geld voor eten, en daarom mag het meisje hier eten komen halen.
Er zijn ook geheimen en roddels, zoals dat hoort in een kleine leefgemeenschap. Twee van de helpervrouwen, jonge meisjes nog, hebben in het geheim een vriendje. Dat kan hier niet. Je familie zoekt een geschikte huwelijkskandidaat voor je en daar moet je mee trouwen. Vanzelfsprekend weet hun familie hier niets van. Volgens goed ingellichte bronnen zijn ze beetje bang dat Aajji het aan hun ouders zal vertellen. Aajji is 50, maar ziet eruit als 70. Het gevolg van een zwaar leven. Ze is een soort oma voor de kinderen. De helpervrouwen en de kinderen hebben het gezellig samen. De vrouwen zijn lief voor de kinderen en verzetten erg veel werk. Ik heb respect voor wat ze doen, maar zij vinden dat ze nederig werk doen en kijken erg op tegen mij en Rosie. Gelukkig is dat nu iets aan het veranderen. Ik mag mijn eigen bord afwassen en ze maken geen buiginkje meer als ik eraan kom.

Kortom, "Koni is a wonderful place!", zoals we elke dag zingen.

X Karin

  • 24 September 2014 - 20:33

    Anna:

    Het lijkt erop dat je je daar steeds meer thuis gaat voelen.
    Maar kom toch maar weer thuis Karin, we missen je.
    Liefs, en tot gauw. Overigens gaat het hier heel goed hoor.

  • 24 September 2014 - 20:53

    Hayo:

    Ik vind het leuk een stukje India te leren door jouw ogen. Je schrijft er leuk over, Karin. Koni, haar omgeving en de mensen die je ontmoet, worden door jouw belevenissen en de wijze waarop je er over schrijft, haast een bekend stukje voor me. Dank!!

    Wat je nog ff moeten weten van de wereld van waaruit je drie weken geleden vertrokken bent. De nieuwe cd van de oude wijze man is prachtig.

    Groet, Hayo

  • 25 September 2014 - 08:54

    Peter Van Der Hulst:

    Je verhalen zijn mooier dan menige TV serie hier.
    groet,
    Peter van der Hulsty

  • 25 September 2014 - 21:53

    Sjanet:

    Ha Karin wat een mooi verhaal weer Ik wens je een goede vlucht tereug groetjes Sjanet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Karin

Actief sinds 04 Aug. 2014
Verslag gelezen: 253
Totaal aantal bezoekers 6162

Voorgaande reizen:

04 September 2014 - 27 September 2014

India

Landen bezocht: