Afscheid
Blijf op de hoogte en volg Karin
26 September 2014 | India, Manipala
En dan opeens is het mijn laatste dag in Koni. De tijd is voorbij gevlogen en toch lijkt het al zo lang geleden dat ik aankwam. Inmiddels ben ik helemaal gewend aan de chaos op straat, aan de vochtige warmte, aan de intense vogel- en insectengeluiden die me 's ochtends wekken. En ik ben enorm gehecht geraakt aan de lieve bewoners van het huis. Ik noem er een paar:
Pavan, die altijd de grens opzoekt, maar zoveel behoefte heeft aan positieve aandacht. De stralende lach op zijn gezicht als hij een welgemeend compliment krijgt maakt mijn hele dag goed.
Nithin, met zijn elf jaar nog maar krap 1 meter. Moet altijd een beetje aangemoedigd worden om in actie te komen, maar is o zo lief. Hij kan erg genieten van wat aandacht voor hem alleen.
Amar, de jongste van het stel. Hij wil zo graag contact maar weet nog niet goed hoe hij dat aan moet pakken. Hij krijgt nogal eens op zijn kop omdat hij weer iemand heeft geslagen, maar hij kan ook zo lief zijn.
Saurap, kleine stoere opdonder. Met zijn guitige kop steelt hij ieders hart, maar hou hem in de gaten. Het windt je zonder moeite om zijn vinger.
Vino, een enorme regelaar die graag de lakens uitdeelt. Leergierig en hulpvaardig en een kind met pit.
Ik zal ze missen, net als alle andere mensen in Koni. En ik bedank ze uit de grond van mijn hart voor de onvergetelijke tijd die ik met hen heb doorgebracht.
En jullie, lieve mensen, bedankt voor het lezen en voor de leuke reacties. Wie weet tot een volgende reis.
Veel liefs, Karin
PS beelden zeggen meer dan woorden, ik zal een aantal foto's op dropbox plaatsen. De link volgt. Voor nu vast een paar foto's
Pavan, die altijd de grens opzoekt, maar zoveel behoefte heeft aan positieve aandacht. De stralende lach op zijn gezicht als hij een welgemeend compliment krijgt maakt mijn hele dag goed.
Nithin, met zijn elf jaar nog maar krap 1 meter. Moet altijd een beetje aangemoedigd worden om in actie te komen, maar is o zo lief. Hij kan erg genieten van wat aandacht voor hem alleen.
Amar, de jongste van het stel. Hij wil zo graag contact maar weet nog niet goed hoe hij dat aan moet pakken. Hij krijgt nogal eens op zijn kop omdat hij weer iemand heeft geslagen, maar hij kan ook zo lief zijn.
Saurap, kleine stoere opdonder. Met zijn guitige kop steelt hij ieders hart, maar hou hem in de gaten. Het windt je zonder moeite om zijn vinger.
Vino, een enorme regelaar die graag de lakens uitdeelt. Leergierig en hulpvaardig en een kind met pit.
Ik zal ze missen, net als alle andere mensen in Koni. En ik bedank ze uit de grond van mijn hart voor de onvergetelijke tijd die ik met hen heb doorgebracht.
En jullie, lieve mensen, bedankt voor het lezen en voor de leuke reacties. Wie weet tot een volgende reis.
Veel liefs, Karin
PS beelden zeggen meer dan woorden, ik zal een aantal foto's op dropbox plaatsen. De link volgt. Voor nu vast een paar foto's
-
26 September 2014 - 23:48
Anna:
Bedankt Karin, voor de beeldende en gevoelvolle verslagen van je verblijf in Koni.
-
27 September 2014 - 08:03
Elsbeth:
Lieve Karin,
Je bent waarschijnlijk al onderweg, zo niet: hele voorspoedige reis naar huis.
Het zal niet makkelijk zijn deze mensen voor nu los te laten, maar wat je zegt: wie weet komt je nog een keer terug.
Dank je wel voor je prachtige verhalen én foto's! Ik verheug me op de andere foto's!
Liefs Elsbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
